Producenten die om commerciële redenen unieke types flesjes en bakken op de markt brengen, maken de retourstromen erg complex en duur. Meer standaardisatie zou een oplossing kunnen zijn. Dat blijkt uit de projectresultaten van ‘Empty Logistics’ die VIL zopas voorstelde. Het grootste pijnpunt van het statiegeldsysteem blijft de sortering van de flessen. Door de grote diversiteit aan soorten flessen en bakken hebben vooral de verkooppunten veel werk met het sorteren. Dat is een manueel, tijdrovend en foutgevoelig werk. In de verkooppunten worden fouten gemaakt, en die worden onvermijdelijk doorgegeven aan de producent. Die kan gemiddeld 2 à 3% van de teruggebrachte leeggoedflessen niet meer gebruiken omdat de flessen een afwijkende vorm of bedrukking hebben. Ook de verschillende statiegelden zorgen voor een meer complexe afwikkeling. De afwijkende flessen zijn vaak afkomstig van kleinere spelers in de markt. Dat is onder andere het geval bij de speciaalbieren. Door hun stijgende populariteit zal dit probleem van afwijkende flessen niet meteen verdwijnen. Volgens VIL-projectleider Eva Gezels, zou standaardisatie de logistieke kosten sterk kunnen doen dalen. “Een reductie van het aantal types flessen en het aantal statiegeldtarieven, zoals voorgesteld in het rapport van dit project, kan de logistieke flow van leeggoed een stuk overzichtelijker en efficiënter maken. Belastingen en accijnzen duwen producten richting herbruikbare verpakkingen, maar houden geen rekening met standaardisatie” stelt ze. Het VIL project werd uitgevoerd in samenwerking met acht bedrijven en verenigingen: AB InBev, Belgische Brouwers, Chep, Coca Cola European Partners Belgium, Delhaize, FeBeD, Jost Logistics en Retail Partners Colruyt Group.