Het bedrijf Interworks uit Tertre werd 17 jaar geleden opgericht, kende sindsdien een groei en heeft net zijn eerste diversificatie ondergaan. De komst van Marjorie Weiss, de dochter van de oprichter, aan het hoofd van het bedrijf is daar niet vreemd aan.
De redactie kwam met Interworks in contact tijdens de door Febetra georganiseerde Dag van de Vrachtwagenchauffeur. Marjorie Weiss had enkele presentjes klaargelegd voor haar chauffeurs, waaronder een nieuwe ‘bedrijfskit’ in de kleuren van Interworks. “Ik had mijn klanten ook voorgesteld om een kleinigheidje voor mijn chauffeurs te reserveren, maar helaas hebben ze niets speciaals gedaan”, betreurt Marjorie Weiss.
Overdracht in 2020
De jonge vrouw nam in 2020 de teugels van het familiebedrijf over. “Mijn vader, zelf een voormalige chauffeur, heeft Interworks in 2005 opgericht. Hij had altijd in de tankindustrie gewerkt en het was dan ook vanzelfsprekend dat hij zich op dit soort vervoer richtte. Zijn eerste klant was Iscal in Antoing, bij Doornik”, vertelt Marjorie Weiss. In die tijd was zij haar studie in de medische sector aan het afronden en ging ze daarna als verpleegster aan de slag, terwijl haar vader Franck gaandeweg zijn bedrijf, actief in het vervoer van kristalsuiker, verder uitbouwde. Zoals de naam van het bedrijf al doet vermoeden, gaat het vooral om ritten tussen fabrieken.
“Wij rijden veel in Frankrijk en Nederland, maar soms gaan we ook tot in Spanje. Het is vrij technisch werk bij het laden en lossen, dus hebben wij bestuurdersprofielen die vaker verkassen dan andere. Wij werken over het algemeen met contracten van twee jaar.”
Interworks breidde zijn klantenportefeuille geleidelijk uit en verhuisde in 2009 van Grandglise naar Tertre, maar Franck Weiss naderde ook de pensioengerechtigde leeftijd. “Mijn vader wilde met pensioen en hij zag maar twee mogelijkheden: of ik nam het bedrijf over, of hij moest het verkopen. Hoewel ik als zelfstandig thuisverpleegster werkte, was ik al sinds het begin bij het bedrijf betrokken en besliste ik de sprong te wagen.”
Interworks zette destijds al op Lean & Green in (we komen hier verder op terug), maar het was ook tijd om te diversifiëren. Marjorie Weiss startte zo het eerste suikertransport naar Spanje en een schroottransportactiviteit die nu vijf trekker-opleggercombinaties omvat. “Deze activiteit is een aanvulling op wat we met tanks doen. We werken voor Galloo, voor NLMK en een beetje in onderaanneming bij Arcelor Mittal voor Trans Ledegem. We rijden voornamelijk naar Parijs en, op enkele uitzonderingen na, blijven de chauffeurs daarbij nooit in de cabine slapen.”
Lean & Green
Op vraag van Cristalco, een grote Franse klant en een commerciële dochteronderneming van Cristal Union, is Interworks met Lean & Green begonnen. “Cristal Union had zich verbonden tot een MVO-strategie en deelname aan het CO2-reductieprogramma Objectif CO2. Dit programma wordt gedragen door Ademe (het Franse agentschap voor ecologische transitie, red.), maar het gaat louter om een intentieverklaring. Niettemin heeft het bedrijf in het kader van dit initiatief zijn leveranciers en onderaannemers gevraagd zich te verbinden tot een programma om hun CO2-uitstoot te verminderen.
Voor een Waals bedrijf, lid van Logistics In Wallonia, rijmt dit soort aanpak met Lean & Green. “Samen met professor Geoffrey Perpinien hebben wij eerst onze uitstoot in kaart gebracht, maar op dat moment hadden wij de hele vloot al vernieuwd tot Euro 6. We moesten dus iets anders dan een verjonging van de vloot zien te vinden om een aanzienlijke daling van het verbruik te bekomen. De oplossing vonden we bij de firma Fuel Matrix, die het additief Oxon2 op de markt brengt (zie kader). Er werd ons een verbruiksafname van 15% in het vooruitzicht gesteld en we kregen -10%. Deze prestatie is al maanden stabiel.”
Interworks kreeg dus het Lean & Green-label, maar Marjorie Weiss is zich ervan bewust dat er nog andere maatregelen moeten worden genomen om de 20% reductie te bereiken die nodig is om een Star te behalen: plaatsing van zonnepanelen, bandenvernieuwing en een nieuwe golf van wagenparkvernieuwing. “Op langere termijn zie ik enkel nog waterstof om zonder directe CO2-uitstoot te kunnen rijden”, vervolgt ze. “We moeten al werken met afspraaktijden van 30 minuten en kunnen dus geen tijd verspillen aan het opladen van batterijen. Elektrische aandrijving zal voor ons dan ook geen oplossing zijn.”
Moderniteit en familiaal karakter combineren
Dit alles belet Marjorie Weiss niet om de activiteiten van het bedrijf ook op andere gebieden te moderniseren. Zij heeft in alle voertuigen CMR-scanners laten installeren om de facturering te versnellen, maar stuit op weerstand bij de klanten wanneer het gaat om het gebruik van e-CMR: “Het zijn vooral de grote fabrieken die problemen veroorzaken. Daar is de apparatuur het meest verouderd”, meent ze.
Met zijn twintigtal chauffeurs heeft Interworks, volgens zijn nieuwe manager, een ideale grootte bereikt, zodat het familiale karakter behouden blijft en elke chauffeur in goede omstandigheden kan werken. Het personeel waardeert de zorg waarmee het sinds het begin van de pandemie werd omringd, met als resultaat dat in twee jaar geen enkele chauffeur besmet is geraakt. Een teken dat misschien aantoont dat het runnen van een transportbedrijf met een verpleegkundige achtergrond niet zo ongerijmd is als je zou denken…