Eerst en vooral een woordje uitleg bij het principe van deze nieuwe rubriek: we regelen een ontmoeting tussen een bekend iemand uit de transportsector en een bekend persoon die minder vertrouwd is met de sector. De aftrap werd gegeven tijdens een geanimeerd gesprek tussen Diane Govaerts (CEO van Ziegler en Manager van het Jaar 2023) en Bruno Colmant, econoom en CEO ad interim van de Stichting tegen Kanker.

Het interview ging door op de centrale zetel van Ziegler, aan de oevers van het kanaal van Brussel. Bruno Colmant en Diane Govaerts kennen elkaar niet persoonlijk maar liepen elkaar al eens tegen het lijf. Bruno Colmant meent zich te herinneren dat Diane Govaerts ook aan Solvay heeft gestudeerd. Zij antwoordt bevestigend. “Als voormalige Solvay-studenten kunnen we elkaar dus met de jij-vorm aanspreken!” zegt Bruno Colmant. De toon is meteen gezet … maar wij houden toch liever vast aan onze gebruikelijke beleefdheidsvorm.

Na het vastleggen van de datum voor de ontmoeting, kregen de gesprekspartners de opdracht om een vraag voor te bereiden. De dans wordt geopend door Diane Govaerts …

“Het is allemaal de schuld van Ziegler!”

Diane Govaerts: Wat is uw mening over de sector van transport en logistiek?

Bruno Colmant: Het is een onmisbare sector, zeker in een transitland als België, waarin de toegevoegde waarde erin bestaat om de verschillende soorten transport vlot te laten verlopen. Als België over een goede transportinfrastructuur beschikt, is het mogelijk BBP te behouden dat anders naar andere landen zou gaan. Als de mobiliteit echter wordt afgeremd, betekent dit een verlies aan concurrentiekracht.

D. Govaerts: Gelukkig beschikken we over een degelijk autowegennet, luchthavens voor cargovluchten, zeehavens, een goed spoorwegennet en kanalen! Voor de Ziegler Group betekent dit heel wat mogelijkheden om te exporteren voor onze lokale industrie.

B. Colmant: België is een ‘drijvend’ land in de zin dat we niet ingeperkt worden door geologische hindernissen. Via de zee hebben we een opening tot de wereld. Landen die dergelijke openingen hebben, zoals eilanden, hebben altijd meer ondernemingszin gehad dan anderen.

Dan is het aan Bruno Colmant om zijn eerste vraag voor te leggen aan Diane Govaerts. Het werd een nogal verrassende vraag …

B. Colmant: Het is eigenlijk een ongelooflijke anekdote: in het begin van de twintigste eeuw had mijn overgrootvader, Hippolyte Spinhayer, een systeem ontwikkeld voor het vervoer van pakjes. Zijn onderneming was gevestigd in de rue Picard, recht tegenover Tour & Taxis. Mijn grootvader nam de zaak over, maar ging later failliet. Ik heb hem altijd horen zeggen dat het de schuld is van Ziegler!

D. Govaerts: (lacht) U meent het … Beide ondernemingen lagen dan echt wel in elkaars buurt, want Ziegler was gevestigd in de rue Dieudonné Lefèvre! Met de nabijheid van het spoor en het kanaal was dit toen echt het logistieke hart van Brussel.

Het is tijd om over te gaan naar de tweede fase van het gesprek, met focus op de drie ‘P’s’ van duurzame ontwikkeling: People, Planet en Profit. Wat is de ideale volgorde?

B. Colmant: Ik zet ze niet in volgorde, maar ik zie ze liever in een driehoek. We staan voor een fundamentele uitdaging waarbij we alle beschikbare intelligentie en kapitalistische financiering kunnen gebruiken. Het neoliberalisme is echter een catastrofe gebleken want de overmatige consumptie werd aangezwengeld en de economie werd boven de rol van de staat gezet. In de toekomst zal onze planeet gebaat zijn bij een nauwere samenwerking tussen landen, hopelijk met een heldere kijk, en kapitalistische ondernemingen en dit in het kader van een gemengde economie.

D. Govaerts: Ik ga mee in uw driehoek-benadering maar het aspect Profit zet ik op de onderste punt. Een bedrijf dat niet bezig is met de ecologische transitie is eraan voor de moeite. Bovendien zijn wij een dienstverlenende onderneming, waarbij het menselijke aspect een cruciale rol speelt. We moeten het hoofd bieden aan drie uitdagingen: in eerste instantie moeten we een aantrekkelijke werkgever zijn. Zo hebben we bij Ziegler een werkgroep opgericht met medewerkers die jonger zijn dan 30 jaar. Zij moeten ons helpen om een beeld te vormen van de nieuwe verwachtingen van jonge mensen. De tweede uitdaging is de ecologische transitie en de derde is digitalisering.

Ecologische transitie

T&B: Hoe pakken jullie deze ecologische transitie aan?

D. Govaerts: Laat ons een kat, een kat noemen: onze activiteiten zijn vervuilend en er is nog veel werk aan de winkel. Toen Ziegler in 1908 van start ging, was het dankzij de overstap van het paard naar de vrachtwagen mogelijk om de rendabiliteit te verhogen. De nieuwe oplossingen kosten nu meer geld, maar naarmate de tijd vordert, heb ik de indruk dat duurzaamheid hand in hand kan gaan met rendabiliteit. Met onze cargobikes kunnen wij bijvoorbeeld dubbel zo veel pakjes vervoeren dan met een bestelwagen.

B. Colmant: Als ik het argument “dat kost te veel” hoor, denk ik vaak dat transport vroeger te goedkoop was omdat de externe kosten niet werden meegerekend.

D. Govaerts: De zelfrijdende voertuigen die we besteld hebben, zijn nog zo’n voorbeeld. Ze zullen ons helpen om zowel onze ecologische als digitale uitdagingen aan te pakken. Dergelijke voertuigen kunnen gebruikt worden voor nachtelijke leveringen, ze zijn veiliger en bieden een antwoord op het chauffeurstekort. We zullen beginnen op privéterrein en nadien op een stuk ‘geprivatiseerde’ weg met een begeleidingsvoertuig. Voor dit project werken we samen met VIAS. Uiteindelijk moet dit voertuig in het verkeer worden gebracht. We zien het als een verplichting: Ziegler is dan wel al meer dan honderd jaar oud, maar we moeten innovatie in de ogen blijven kijken.

Digitale transformatie

T&B: Hoe neemt u heel het bedrijf mee in een digitaal transformatieproject?

D. Govaerts: Mensen zijn van nature uit tegen verandering en in dit geval is een goed ‘change management’ absoluut noodzakelijk! We hebben een Ziegler Academy in het leven geroepen die trajecten voorstelt in het hart van het bedrijf en in alle filialen in het buitenland. We hebben bovendien een digitaal innovatiecentrum opgericht in Polen. Ik maak echter een onderscheid tussen de digitalisering van onze diensten en de automatisering die eerder gericht is op meer efficiëntie en rendabiliteit binnen de onderneming. Er bestaan namelijk heel wat terugkomende taken die door machines kunnen worden overgenomen …

B. Colmant: … het gaat nog verder dan dit! Veel intellectuele beroepen gaan zich laten vervangen door artificiële intelligentie. De industriële revolutie die we nu meemaken, is namelijk de eerste die niet wordt ingegeven door een nieuwe energie zoals stoom, elektriciteit, petroleum of kernenergie. Dit zal een impact hebben op de gehele economie en het moet allemaal nog beginnen.

T&B: Hoe zal Ziegler er binnen 20 of 30 jaar uitzien?

D. Govaerts: Data zijn de basis van onze digitale revolutie. Ze maken architecten van ons die de supply chain van onze klanten moeten optimaliseren op drie niveaus: snelheid, kost en CO2-uitstoot. We nemen meer en meer analisten in dienst en het expertiseniveau zal alleen maar toenemen.

T&B: Moeten de gegevens gedeeld worden?

D. Govaerts: Uiteraard. Wij zijn aan het opschuiven naar dat model. Deze verschillende gegevensbronnen geven ons als onderneming de mogelijkheid om flexibel te zijn. Op een moment dat alles meer en meer verandert, moeten we ons zo snel mogelijk aanpassen aan dit ritme.

B. Colmant: Ik ben behoorlijk onder de indruk van wat ik net allemaal gehoord heb. Dit aspect van architect zijn, bevalt me enorm. Een architect is ook iemand die in staat is om de markt te versterken! Ik ben er echter ook van overtuigd dat de optimale industrievorm nog veraf is en data ons in staat zullen stellen om deze vorm te benaderen. Ondernemingen die ruime toegang hebben tot data en die er sneller dan anderen toegevoegde waarde mee creëren, zullen er als versterkte architecten uitkomen.

T&B: Om terug te komen op de woorden van Mr. Colmant. U heeft het over een ruime toegang tot data. Moeten deze gegevens dan ook gedeeld worden? Bijvoorbeeld met de concurrentie?

D. Govaerts: Voor mij is dit geen taboe.

T&B: Om af te sluiten, kom ik graag nog één keer terug op de ecologietransitie. Bruno Colmant had het onder meer over buitensporige consumptie. Is dit dan niet de basis voor groeiende transportvolumes?

D. Govaerts: Misschien wel, maar het heeft toch geen zin om een T-shirt van 50 cent te produceren aan de andere kant van de planeet? Als we naar een minder mondiale economie gaan, zal er misschien minder vervoerd worden over zee maar de last mile logistiek zal wel toenemen!