De congestie in de internationale scheepvaart door toedoen van de Covid-blokkade in (onder andere) de Chinese stad Shanghai begint ook gevolgen te hebben voor de doorstroming van het maritieme verkeer in de Europese havens. Transporteconoom Christa Sys (Universiteit Antwerpen) gewaagt van het ‘ketchupeffect.’
De congestie in de grote wereldhavens lijkt van kant te wisselen. De trendindicator van het handelsobservatorium Kiel Institute meldt dat de congestie in de zeevaart nu ook de havens van het Noordzeegebied heeft bereikt. Voorheen leek die opstopping vooral een probleem voor de havens voor de kust van de Verenigde Staten en de door Covid-perikelen geplaagde Chinese havensteden zoals Shanghai. Dat het nu ook ‘aanschuiven’ is voor een plaatsje in de havens van de Hamburg-Le Havre- range. “Dat hoeft niet te verbazen”, zegt transporteconome Christa Sys (Universiteit Antwerpen.) “Vergelijk het met een fles ketchup waar mee wordt geschud: een tijd lang komt er niets uit, totdat er plots extra veel saus in één plets naar buiten komt.”
Concreet in het Noordzeegebied zit volgens data van het Kiel Institute momenteel iets minder dan 2 procent van de mondiale vrachtcapaciteit vast en kan niet worden geladen of gelost. In de Duitse Bocht ligt een tiental grote containerschepen met een totale capaciteit van ongeveer 150.000 standaardcontainers te wachten om Hamburg of Bremerhaven aan te doen. Voor de havens van Rotterdam en Antwerpen is de situatie nog dramatischer. Dat de congestie rond de Amerikaanse havens lichtjes afneemt, is in die context niet per se goed nieuws. “Deze schepen zetten eerst koers naar de Chinese havens en komen daarna richting Europa. Het piekseizoen moet nog beginnen en nieuwe, strengere regels van de IMO zullen vanaf 2023 impact hebben op de beschikbare capaciteit aan zeeschepen”, meent Christa Sys. Congestie dreigt dus ook aan de ‘waterzijde’ van onze havens een langdurig fenomeen te worden.
