Tussen de economische crisis, de vele uitdagingen en de verkiezingen op alle niveaus, zal het jaar 2024 Belgische transportbedrijven mobiliseren rond cruciale thema’s. De redactie van Transportmedia heeft er enkele voor u geselecteerd.
Laten we beginnen met de economie in het algemeen. Voorlopig doet België het iets beter dan het Europese gemiddelde, maar de aanhoudende malaise in Duitsland en de daling van de invoer via onze grote havens blijven wegen op het activiteitenvolume van de transportbedrijven. Volgens het Federaal Planbureau zou de economische groei in België lichtjes versnellen van 1,0% naar 1,3% in 2024, maar de verbetering zal zich vooral in de tweede jaarhelft laten voelen. Tussen nu en dan zullen we ons nog steeds staande moeten houden en het moeten opnemen tegen prijsopdrijvende concurrenten.
Dit is de tweede grote trend die zich waarschijnlijk zal voortzetten in 2024: verladers hebben opnieuw de keuze als het gaat om het laten uitvoeren van hun zendingen, en omdat ze vaak een kort geheugen hebben, hebben ze soms (vaak?) de neiging om de laagste prijs te accepteren zonder rekening te houden met de kwaliteit of betrouwbaarheid van hun onderaannemer. Zelfs tot het punt dat ze compleet schandalige prijzen accepteren (sommige mensen rijden nog steeds tegen 1,1 euro per kilometer!)… om vervolgens weer terug te moeten naar een serieuze vervoerder als hun prijsbreker failliet is gegaan. Ondertussen is de schade aangericht.
Nu we het toch over korte geheugens hebben, het zou een goed idee zijn als de vervoerders ook mee gingen doen. Het chauffeurstekort is iets minder ernstig dan het in 2021/2022 zal zijn, maar dat is geen reden om te bezuinigen op concessies of terug te komen op beloftes die zijn gedaan toen het nog goed ging. Goed werk blijven leveren is des te belangrijker omdat de economie uiteindelijk weer zal aantrekken en de redenen voor het tekort structureel zijn, niet cyclisch.
Politiek gezien is 2024 het jaar van alle gevaren, aangezien we op alle niveaus gaan stemmen. Op Europees niveau is er een reëel risico dat anti-Europese facties aan de macht komen. Op Belgisch niveau moeten we toegeven dat het mobiliteitsbeleid niet heeft gewerkt sinds de invoering van de zesde staatshervorming, maar een eventuele herfederalisering is waarschijnlijk een politieke utopie (zelfs als velen in het werkveld er voorstander van zouden zijn). Daarom is het noodzakelijk dat de regeringen die na 9 juni aantreden, werken aan het herstellen van de samenhang waar chaos is ontstaan, en de belangen van het bedrijfsleven weer op de voorgrond plaatsen.
Er is één gebied in het bijzonder waar politici bedrijven moeten steunen, en dat is op het gebied van decarbonisatie. Het gaat er niet alleen om een subsidiebeleid op te zetten dat die naam waardig is (Vlaanderen heeft enkele inspanningen gedaan, Wallonië geen enkele), maar ook om de voorwaarden te creëren om vrachtwagens met alternatieve aandrijving te exploiteren. De volgende legislatuur moet de bedrijven een zekerheid van elektriciteitsbevoorrading geven die ze vandaag niet hebben, en de mooie woorden van de huidige legislatuur over waterstof in de praktijk brengen. Wat nu op het spel staat, is de concurrentiepositie van de Belgische transporteurs en dus de loontrekkende werkgelegenheid in België. Onze buren liggen allemaal minstens vijf jaar op ons voor…
