Veel geblaat, weinig wol
Toen de vakbond BTB-ABVV aankondigde dat het Zwartboek Sociale Dumping zou gepubliceerd worden, was ik eerlijk gezegd behoorlijk nieuwsgierig. De oneerlijke concurrentie in het wegtransport viert hoogtij als gevolg van constructies die op zijn minst gezegd flirten met het wettelijk toelaatbare. Elk initiatief die voor wat meer transparantie kan zorgen, is dus meer dan welkom. Zelfs als het op een creatieve manier omspringt met de werkelijkheid. Ik moet ook eerlijk bekennen dat dit Zwartboek een bepaald amusementsgehalte heeft. De titel van deze uitgave had net zo goed ‘Kuifje in Slowakije’ kunnen zijn. Ik had mij aan een bitsige en agressieve toon verwacht, maar dat is raar genoeg ook niet het geval. Het boek leest eerder als een relaas van de bezoekjes op de zetel van verschillende bedrijven, waarvan sommige echt wel een fictief karakter hebben. Andere werkbezoekjes lijken zelfs op de lachspieren te werken… Men gaat uiteindelijk nogal snel over tot een rondje ‘rond de pot draaien’. De term ‘sociale dumping’ wordt te pas en te onpas gebruikt door de vakbond. Twee zaken worden hierbij permanent door elkaar gebruikt: enerzijds de ‘bedenkelijke’ toepassing van de Europe regels door sommige transporteurs, die vooral de zwaktes van deze regels blootlegt en anderzijds het runnen van een buitenlandse vestiging waarbij er totaal geen sprake is van enige (zelfs geen morele) inbreuk. De sector wordt behoorlijk op de rooster gelegd in het 28 pagina’s tellende document: consultants die het Eldorado beloven aan te naïeve transporteurs, maar zich eigenlijk schuilhouden achter fictieve constructies. We moeten ook durven toegeven dat de combinatie van ‘uitvlag’-consultant, transporteur en ondervoorzitter van een Belgische beroepsorganisatie toch een beetje van het goede te veel is voor één en dezelfde persoon. De sector zou er goed aan doen om afstand te nemen van dergelijke praktijken. Zoals u op de volgende pagina’s kan lezen, zullen de regels hoe dan ook veranderen. Het valt nog af te wachten in welke mate en welk evenwicht er uit de bus zal komen. Ik ben bovendien redelijk verbijsterd over het gebrek aan slagkracht van de Belgische transportsector met het oog op de ongetwijfeld geanimeerde debatten in het Europees Parlement. De sector komt nog altijd in gespreide slagorde naar buiten (hoewel de drie beroepsorganisaties een gemeenschappelijke nieuwjaarsreceptie organiseren in januari), wat ons vermoeden bevestigt dat onze sector niet bepaald sterk zal staan tijdens de besprekingen in het Parlement. Het zal dus van onze buren moeten komen… Claude Yvens, Hoofdredacteur.
