De parking van Antwerpen

De ring van Antwerpen was de voorbije weken hét gespreksonderwerp bij uitstek in logistieke kringen en ver daarbuiten. Het zit de sinjoren ook niet mee: de brug- of tunneldiscussie is nauwelijks geluwd, of het filespook doemt weer op boven de grote ronde parking die de Antwerpenaren rond hun wereldstad hebben aangelegd. Aangezien de verkeersbulletins van onze openbare omroep meer en meer op volwaardige praatprogramma’s begonnen te lijken, gooien onze nieuwslezers en –lezeressen het sinds kort over een andere boeg. “De Antwerpse ring zit opnieuw potdicht met vertragingen van x tot y en vice versa” wordt voortaan “de normale verkeersdrukte”. Klinkt veel aangenamer, toch? Tenzij je Marc Geerts heet en tot de vaststelling komt dat die normale verkeersdrukte je bedrijf jaarlijks 350.000 euro kost, wellicht. We zijn het blijkbaar niet langer gewend om onszelf en onze goederen vrij te kunnen verplaatsen. Meer nog, we vinden het blijkbaar ‘normaal’ om een half jaar van ons leven door te brengen in een file die er mits een langetermijnvisie niet eens had hoeven te staan. Ik heb het, net als Marc Geerts, Wim Bosman en ongetwijfeld nog een hele wachtrij andere dienstverleners, zo stilaan gehad met die ring van Antwerpen. Laat ons hopen dat hun drastische maatregelen onze mobiliteitsministers niet langer tot nadenken stemmen (er wordt al genoeg nagedacht in onze talloze regeringen en parlementen), maar dat er nu daadwerkelijk iets beweegt. En, als we dan toch zo kieskeurig mogen zijn, liefst iets waarover is nagedacht. Wat er in afwachting nog overblijft van de concurrentiepositie van onze Antwerpse haven? We zijn het voor u aan het uitzoeken.