Kort van memorie
Iets meer dan een jaar geleden deden de verladers al het mogelijke om hun transportcapaciteit te garanderen en piekmomenten in de vraag op te vangen. Het was het einde van een korte cyclus waarin er niet genoeg ‘wielen’ op de markt waren, zoals men zegt. Het tekort aan chauffeurs kwam daar nog bij om dit tekort aan wielen te accentueren en het effect was dat de transportprijzen (eindelijk) de evolutie van de kostprijs konden volgen. De meest professionele onder de verladers waren zelf bereid om inspanningen te leveren om ‘hun’ transporteurs te helpen, bijvoorbeeld door de chauffeurs beter te ontvangen in hun fabrieken om te vermijden dat ze het beroep zouden verlaten.
Eind 2023 is de economische situatie radicaal veranderd. Zoals onze Truck & Business Barometer aantoont, voelen bijna alle transporteurs de effecten van een daling van de vraag, wat de concurrentie aanwakkert in de sectoren waar de vraag niet daalt. Het is een bekende klassieker in crisisperiodes en men kan het de verladers niet verwijten dat ze daarvan willen profiteren. Het meest frappante is dat diezelfde verladers (wellicht de minst professionele onder hen) terugkomen op hun goede intenties van gisteren en weer voorrang geven aan agressieve tenders en de transporteurs met de laagste prijs, relaties op korte termijn of zelfs het opofferen van de meest elementaire regels voor een gezonde relatie tussen klant en leveranciers.
“Het tekort aan chauffeurs zal altijd de ‘cowboys’ harder raken dan de goed beheerde bedrijven.”
Neem nu de verhoging van de LKW-Maut in Duitsland. Zoals onze Duitse confrater Eurotransport.de onderstreept zal Daimler Truck, dat met Mercedes-Benz enkele nog de naam en de ster gemeen heeft, deze extra kost integraal betalen, maar Mercedes-Benz (personenwagens en lichte bedrijfsvoertuigen) heeft besloten omdat slechts voor de helft uit te betalen aan de transporteurs die voor hen werken. Jammer genoeg zullen ze ook nog transporteurs vinden die deze voorwaarden accepteren omdat ze hopen op die manier marktaandeel kunnen winnen. Op korte termijn zal de verlader hier wel bij varen.
Maar op langere termijn zal hij zich beklagen over de lagere kwaliteit en met de staart tussen de benen moeten terugkeren naar zijn historische transportpartners. Er zijn er heel wat met een kort geheugen, maar dat ze dan het fatsoen hebben om niet weer af te komen om zoete broodjes te bakken en te spreken van ‘partnerschap’ eens de crisis voorbij is. Want het tekort aan chauffeurs zal blijven en zal steeds harder toeslaan voor de bedrijven die slechter beheerd worden dan andere. Rekenen op het tegendeel is een grote rekenfout.
Claude Yvens,
Hoofdredacteur.
