Het einde van Europa Het was Daimler Trucks-topman Andreas Renschler die op de vooravond van de IAA in Hannover onze ogen deed opengaan. Hoewel er voornamelijk Europese journalisten aan de lippen hingen van de aimabele man, waren het vooral de afgereisde Chinese en Indiase schrijflui die na een uiteenzetting van anderhalf uur stof hadden voor een artikel. Wij moesten het stellen met stof tot  adenken. Niet dat we Andreas Renschler noch Daimler ook maar iets kunnen verwijten. Trots als een pauw stelde Renschler alle exotische joint-ventures voor die de ‘global strategy’ van zijn bedrijf extra in de verf moesten zetten. Het globale verhaal is er immers één van groei en perspectieven, in tegenstelling tot de Europese bedrijfsvoertuigenmarkt, waarboven nog steeds bijzonder donkere wolken samenpakken. En zo’n boodschap wil je als Daimler Trucks-preses gewoon niet brengen met 350 journalisten voor je neus. Al bij al kunnen we dus wel begrip opbrengen voor de ietwat stiefmoederlijke behandeling van Europa, nochtans de bakermat van de automobielindustrie. Dat het Oude Continent van haar pluimen verliest, wisten we al langer. Toch is het frappant hoe West-Europa zich op snelheid heeft laten pakken door de groeimarkten waarop ieder merk inmiddels zijn graantje probeert mee te pikken. Dat de boterhammen weldra in het verre Oosten verdiend