Volgens cijfers van het ITLB bedraagt de gemiddelde betalingstermijn voor Belgische transporteurs 45 dagen, terwijl de termijn die transporteurs aan hun klanten toekennen 38 dagen bedraagt. De Europese federatie UETR zou graag zien dat een maximumtermijn van 30 dagen na levering van goederen wordt ingevoerd in het kader van een nieuwe regelgeving die momenteel binnen de Europese Unie wordt besproken.
Het begrip ‘betalingstermijn’ wordt momenteel geregeld door Richtlijn 2011/7/EU. Er ligt momenteel een voorstel op tafel om de regels die van toepassing zijn in alle EU-landen te wijzigen. Het voorstel staat nog maar aan het begin van zijn wetgevingsproces, maar als we de UETR-federatie mogen geloven, zijn de verwachtingen voor kleine en middelgrote transportbedrijven hooggespannen. “De voorgestelde EU-verordening betreffende bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties (COM(2023) 533 definitief) biedt een uitgelezen kans om een aantal van de aanhoudende problemen van kleine bedrijven aan te pakken en te verzachten. Om deze kansen ten volle te benutten, is het essentieel dat de verordening goed in elkaar zit, doeltreffend wordt uitgevoerd en vergezeld gaat van passende ondersteuningsmechanismen. Daarnaast kunnen voorlichtings- en bewustmakingscampagnes voor belanghebbenden een sleutelrol spelen in de succesvolle uitvoering van de verordening. Meer in het bijzonder is de UETR voorstander van een strikte betalingstermijn van 30 dagen vanaf de ontvangst van goederen of de levering van diensten, en niet vanaf de datum van ontvangst van de factuur. Bovendien moeten lidstaten die al strengere regels toepassen die specifiek zijn voor het wegvervoer, deze kunnen blijven toepassen, bijvoorbeeld door hoge boetes op te leggen, een lijst van slechte betalers op te stellen en anonieme aangifte van slechte betalers toe te staan om represailles en vergeldingsmaatregelen te voorkomen”, zegt UETR-secretaris-generaal Marco Digioia.
Het vervangen van een richtlijn door een verordening zou verschillende voordelen hebben: een verordening zou het grensoverschrijdende aspect van betalingsachterstand beter aanpakken, aangezien ze onmiddellijk en automatisch in alle lidstaten van toepassing zou zijn. Anderzijds zou een verordening eens en voor altijd de maximumtermijn voor betaling en voor verificatieprocedures, de interestvoet voor betalingsachterstand en het bedrag van de vaste vergoeding vaststellen.
In haar huidige versie voorziet de verordening in een termijn van 30 kalenderdagen vanaf de ontvangst van de factuur. De UETR wil daarom dat deze termijn ingaat op de dag dat de goederen door de ontvanger worden ontvangen. De vertragingsrente zou gelijk zijn aan de referentierente, vermeerderd met 8 procentpunten.
