Als het van Europa afhangt, moeten tegen 2030 alle verpakkingen in Europa recycleerbaar zijn. Dat plaatst ook de sectoren van transport en logistiek voor uitdagingen, zo mocht blijken tijdens het thema-event “Wrap-up: materialen mét een toekomst” in Log!ville.
As we speak zit de nieuwe Europese regelgeving rond de verhoogde recycleerbaarheid van verpakkingsmaterialen in de laatste rechte lijn. De “Packaging and Packaging Waste Regulation” (PPWR) bepaalt niet alleen dat tegen 2030 alle verpakkingen in de Europese Unie recycleerbaar moeten zijn, ze legt ook vast dat het percentage recyclaat in de nieuwe verpakkingen stelselmatig omhoog moet. De details van deze regelgeving vindt u terug in het artikel in Logistics Management van maart 2024.
Het debat rond verpakkingsafval focust vaak op de particuliere consument, maar als je bedenkt dat het volume aan industrieel verpakkingsafval in België nog net iets grotyer is dan het huishoudelijke, begrijp je dat de verstrengde afvalnormen ook een zaak zijn voor de sectoren van transport en logistiek. De verduurzaming van de verpakkingsmaterialen moet immers hand in hand gaan met een behoud van stevigheid en kwaliteit van het verpakkingsmateriaal. De lading moet te allen tijde beschermd blijven.
Een expertenpanel met vertegenwoordigers van Topa Packaging, Atlas Copco, Colruyt en Chep deelt zijn ervaringen en de belangrijkste uitdagingen . Bij Atlas Copco werd intern een team samengesteld om de verpakkingen kritisch onder de loep te nemen. Het bedrijf schakelde over op kartonnen pallets voor zijn luchtvrachttransporten en gebruikt enkel nog gerecycleerd papier als opvulmateriaal in zijn zendingen. Bij Chep, dat specialiseert in palletpooling, wordt de re-use-dimensie in de verf gezet. Topa benadrukt het belang van standaardisering: het beschikbare volume wordt zo beter benut, wat ook zorgt voor efficiëntere transporten en bijkomende uitstootbesparing. Tegelijk is wel duidelijk dat er limieten zijn aan het standaardseringsverhaal, al was het maar omdat eigen verpakkingen voor producenten een marketingtool zijn en blijven. Colruyt brengt dan weer het element ‘refuse’ onder de aandacht: de vraag stellen of een verpakking überhaupt nodig is. Die evoluties komen met een prijs, want kwalitatieve verpakkingen op basis van recyclaat zijn niet per se goedkoper dan hun tegenhangers uit ‘verse’ grondstoffen. Kortom, om de strenge verpakkingsrichtlijjnen van de EU te halen, moet de hele logistieke keten mee in het verhaal.
