Het enige wat nog moet gebeuren is een akkoord op het niveau van de Raad, maar dit zou niet meer dan een formaliteit moeten zijn, aangezien de Raad de inhoud van deze nieuwe verordening al heeft bekrachtigd: het Europees Parlement heeft definitief voor de nieuwe CO2-doelstellingen voor vrachtwagenfabrikanten gestemd.

Om het voor vrachtwagenparkbeheerders heel duidelijk te maken: deze doelstellingen verplichten fabrikanten om de gemiddelde uitstoot van alle vrachtwagens die ze verkopen te verlagen vanaf het referentiejaar 2019-2020. De vermindering van het brandstofverbruik van hun voertuigen met verbrandingsmotor telt mee, maar elke nulemissietruck verbetert de eindbalans aanzienlijk. Hoe ambitieuzer de doelstelling van Europa, hoe groter de wil (of d nood) om elektrische of (in de toekomst) waterstofaangedreven trucks te verkopen.

De doelstelling van -15% in 2025 lijkt relatief makkelijk haalbaar voor alle merken. Voor de periode 2030-2034 stijgt deze doelstelling van -30% naar -45%. Van 2035 tot 2039 gelden de doelstellingen (-65 %) ook voor minder gangbare voertuigtypen, zoals vuilniswagens of bepaalde zeldzamere ascombinaties Vanaf 2040 moet de gemiddelde CO2-uitstoot met -90% omlaag, wat een heel kleine deur openlaat voor de verbrandingsmotor, vooral als er tegen die tijd koolstofneutrale e-brandstoffen beschikbaar zijn. Het probleem, zoals de IRU aangeeft, is dat de tekst geen amendementen bevat die een precieze definitie van deze nieuwe brandstoffen zouden hebben gegeven en een methodologie zouden hebben ontwikkeld voor het registreren van voertuigen die uitsluitend op deze brandstoffen rijden. Dit punt zal het onderwerp moeten zijn van een voorstel van de toekomstige Commissie.

De reacties op deze eindstemming door het Parlement waren gemengd. Over het algemeen is de groene lobby tevreden, ook al heeft ze altijd al de stap naar -100% in 2040 willen zetten. De autofabrikanten hebben via hun vertegenwoordigende organisatie ACEA nota genomen van de nieuwe doelen die voor hen zijn gesteld, maar waarschuwen dat ze niet in staat zullen zijn om deze te bereiken als de juiste infrastructuur (met name op het gebied van oplaadstations en waterstofstations) niet snel beschikbaar wordt gemaakt. De enige ronduit negatieve reactie komt van de IRU, die de doelstellingen te ambitieus vindt en nu oproept tot een uitgebreid steunprogramma voor bedrijven die deze emissievrije voertuigen moeten aanschaffen.