DNA niet verloochenen!
Als we het over diensten en dienstverlening hebben, komen we in eerste instantie uit bij de concessiehouder. De dealers komen in nauw contact met de eindklant en staan op de eerste rij om te voelen wat er in de sector speelt. Ze worden ook dagelijks geconfronteerd met de echte bekommernissen van de vlootbeheerder. Jammer genoeg is dit uiterst belangrijke bastion in zwaar weer terecht gekomen. De studie van Federauto, waarvan de details uitgebreid aan bod komen in dit nummer, toont onder meer aan dat de rentabiliteit van de dealers in vrije val is: de nettomarge van de concessiehouders lag in 2010 op amper 2,39%. Een duidelijke indicatie dat het vet toen al van de soep was. In 2013 kwamen ze qua nettomarge nog uit op ocharme 0,79%!!! Ook met de netto-rentabiliteit van het eigen vermogen – nog zo’n betekenisvolle indicator – is het droevig gesteld. Die is tussen 2010 en 2013 gedaald van 10,6 naar 5.2%… Met deze harde realiteit in het achterhoofd zijn de invoerders, mede onder druk van de constructeurs, van start gegaan met het creëren van grotere ‘leefbare’ gebieden voor elke dealer. Dit fenomeen is al geruime tijd aan de gang en het einde is niet meteen in zicht. Zowel de vrachtwagendealers als de verdelers van lichte bedrijfsvoertuigen ontsnappen niet aan de dans. Deze schaalvergroting is ongetwijfeld een noodzakelijk kwaad, maar toch mogen we niet vergeten dan onze ‘business’ heel sterk gekenmerkt wordt door het typische menselijk contact, bij voorkeur dicht in de buurt van de klant. De concessiehouders hebben er met andere woorden alle belang bij om hun principes niet overboord te kieperen. Christophe Duckers, Hoofdredacteur.
