Een verloren legislatuur!

Nooit eerder werd een legislatuur gekenmerkt door zoveel veranderingen in de transportwereld. Ga maar na: het begon al vóór Covid, toen de elektrische vrachtwagen nog een vaag vooruitzicht was. Maar in vier jaar tijd is er in België helemaal niets gebeurd. Enkele inspanningen van Vlaanderen om de aankoop van twee zero-emissie vrachtwagens per bedrijf te ondersteunen, en verder niets!

Vandaag is de Belgische transporteur niet in staat om zich te positioneren in de logistieke markt van morgen. Dit is grotendeels te wijten aan een totaal gebrek aan interesse in de sector vanwege de verschillende machtsniveaus, en zelfs minachting gedicteerd door het meest virulente dogmatisme. Het federale ministerie van Mobiliteit heeft alleen oog voor treinen (reizigerstreinen, welteverstaan), de gewesten innen de inkomsten uit kilometerheffingen maar praten niet of niet meer met elkaar, en het orgaan dat zich zou moeten bezighouden met thema’s van gemeenschappelijk belang tussen de federale overheid en de gewesten komt niet meer bijeen of baart niets concreets.

Ondertussen zijn de Nederlandse federaties blij dat er naar hen geluisterd wordt door hun bestuursorganen, worden er sterke ondersteuningsplannen opgezet in Duitsland en investeert Frankrijk massaal in zijn oplaadinfrastructuur en in het toekomstige waterstofecosysteem. Toegegeven, ook in Luxemburg gebeurt niet veel, maar dat is een schrale troost.

Met nog een jaar te gaan voor de volgende wetgevende, regionale en Europese verkiezingen is de situatie dus catastrofaal. En het is bitter vast te stellen dat de zesde staatshervorming, die de bevoegdheden op het vlak van mobiliteit heeft opgesplitst, een mislukking is. We kunnen de Waalse en Brusselse tekortkomingen inzake bijscholing, de wrijvingen bij de technische controles voor voertuigen die in een ander gewest geregistreerd zijn en de onnodige administratieve rompslomp voor bedrijven niet meer bijhouden. Maar het is vooral de algemene apathie die van het geheel uitgaat, op een moment dat het gepast zou zijn om snel en sterk in te grijpen, die irriteert. Zullen de vertegenwoordigende organen van de sector erin slagen om hun krachten te bundelen en dit kenbaar te maken, nu de verschillende partijen al aan hun pre-electorale campagne begonnen zijn?

Claude Yvens,
Hoofdredacteur.