De decembereditie van Transport Management vorig jaar bevatte nog een Panorama-reportage over de bietencampagne bij Tiense Suikerraffinaderij. Hoe vinden afgewerkte suikerproducten hun weg naar de klant, vraag je je misschien af? We zochten het uit.

Petra Ausloos is Supply Chain Manager voor Tiense Suikerraffinaderij. Benoit Vandenbogaerde draagt de titel van Director Logistics bij de suikerfabrikant. Tijdens een drukke inventaris maakten de beide verantwoordelijken wat tijd vrij om ons te woord te staan, waarvoor dank!

Truck & Business: Hoe zijn de taken tussen jullie beide precies onderverdeeld?
Petra Ausloos: Bij ons is het domein van supply chain vrij gefocust op de productieplanning. Daarin verschillen we van de meeste bedrijven, omdat het begrip hier wat nauwer wordt opgevat. Benoit en zijn team staan in voor het logistieke.
Benoit Vandenbogaerde: Ik ben verantwoordelijk voor alles wat te maken heeft met de aankoop van het logistieke gedeelte. We spreken dan over het klantengedeelte, niet over het bietengedeelte. Als het dus gaat over het aankopen van transport via de weg, of via schepen bijvoorbeeld, dat zijn wij. Onze departementen werken wel veel samen. Petra heeft een oog op alle transporten die hier komen en alle goederen die geladen worden. Het operationele zit onder haar verantwoordelijkheid.

T&B: Hoe groot is de magazijnruimte waarover jullie beschikken?
P. Ausloos: In Tienen hebben we een magazijn met verdiepingen, weliswaar geen high bay, waar we ongeveer 20.000 paletten kunnen stockeren. Dan hebben we nog drie kleinere sites met telkens om en bij de 5.000 paletplaatsen.
B. Vandenbogaerde: We zitten voornamelijk ook met externe magazijnen. Zo zijn er twee grote magazijnen: één in Antwerpen van Zuidnatie en één in Luik beheerd door Jost. We gebruiken Jost meer om de Benelux-klanten te bedienen van daaruit, of zelfs naar Frankrijk toe, terwijl Zuidnatie meer een import-exporthub is.
P. Ausloos: Voor bepaalde productgroepen hebben we gekozen om enkel en alleen vanuit de externe magazijnen naar onze klanten toe te beleveren. Dat betekent dat we voor die productgroepen elke dag een transfer hebben.

T&B: Een eigen vloot hebben jullie niet. Werken jullie met vaste partners voor het transport over de weg?
B. Vandenbogaerde: Dat hangt af van de prijs. (lacht) Maar, ik moet zeggen, voor een deel toch via Jost opnieuw. Jost is in dat opzicht een complete organisatie. Zij spreken intern af wat mogelijk is, wat maakt dat het operationeel ietsje vlotter gaat natuurlijk. Het transport wordt internationaal geregeld vanuit de Südzucker-groep. In Mannheim hebben we een team, waar ik deel van uitmaak, en dat team koopt voor heel Europa aan. Ik ben verantwoordelijk voor de aankoop van het maritieme luik. Het geeft ons een slagkracht en een voordeel om al die volumes samen te kunnen brengen. Doorgaans wordt er één keer per jaar getenderd.

Andere transportmodi

T&B: Maken jullie gebruik van de binnenvaart voor het vervoer naar Antwerpen?
B. Vandenbogaerde: Voor de export doen we dat voor een deel via Liège Container Terminal. We brengen dan containers naar Luik en daar gaan ze op barges naar Antwerpen. Dit om onze CO2-uitstoot te kunnen verlagen.
P. Ausloos: Belangrijk om te vernoemen, is dat we toch ook voor heel wat bulk met de trein werken. Dit vertrekt vanuit onze fabriek in Wanze en gaat dan naar de suikerterminal van Euroports in de Antwerpse haven.
B. Vandenbogaerde: Klopt, we hebben twee externe magazijnen voor de verpakte goederen en dan hebben we ook nog een suikerterminal in handen van Euroports. Met de trein wordt er elke dag daarheen vervoerd, of elke twee dagen, afhankelijk van hoeveel je moet brengen tijdens de campagne. Van daaruit vertrekt de suiker in bulk naar export of naar Benelux-klanten.
P. Ausloos: Sinds een paar jaar hebben wij een afdeling bij Tiense Suiker die rond duurzaamheid bezig is. We proberen echt wel in te zetten op het juiste transportmiddel en het niet enkel zomaar zonder nadenken over de weg te sturen.
B. Vandenbogaerde: We nemen zo toch meer dan duizend vrachtwagens van de baan op jaarbasis. Wat je goed moet weten, is dat de keuze voor barges op vlak van kostprijs niet goedkoper is dan die voor vrachtwagens. Maar het is voor ons heel belangrijk om onze CO2-uitstoot naar beneden te krijgen. Daar doen we veel moeite voor.

T&B: Gaat dit ook op voor het vervoer naar jullie vestigingen in het buitenland?
B. Vandenbogaerde: In Engeland, Italië, Spanje en Griekenland hebben wij filialen van de Südzucker-groep (waar Tiense Suikerraffinaderij deel van uitmaakt, n.v.d.r.). Als we naar die landen verzenden, dan sturen wij transporten die gericht zijn naar hubs. Daarvoor gebruiken we veel intermodaliteit, of gaan we via de maritieme weg. In Italië maken we gebruik van een trein. Die vertrekt vanuit Herstal en komt aan in het noorden van Italië.

“Voor heel wat bulk werken we met de trein.”

Goederen laden

T&B: Hoe bieden wegtransporteurs zich bij jullie aan om goederen op te halen?
B. Vandenbogaerde: Zeker wat betreft de bulk zijn wij zeer flexibel omdat we fabrieken hebben die 24/7 open zijn. Dat betekent dus dat onze transporteurs zelf mogen kiezen wanneer ze de suiker komen halen. Wetende dat bepaalde klanten toch binnen de 48 uur, soms zelfs binnen 24 uur, suiker wensen te bestellen, is die flexibiliteit een groot voordeel. Transporteurs moeten wel een afspraak maken. Daarvoor gebruiken we Transporeon.
P. Ausloos: De gepalettiseerde verpakte goederen worden met een transpallet of met een vorklift in de vrachtwagen geladen. Hier in Tienen hebben we acht laadkaaien waar verpakte goederen worden geladen en daarnaast nog drie laadplaatsen voor bulk. Verpakte goederen worden één palet hoog in de vrachtwagen gezet, omdat we met het grondvlak te benutten al het maximale gewicht bereiken. Maar bij containertransport met 20 ft containers gaan we wel twee hoog.
B. Vandenbogaerde: Elke vrachtwagen die hier binnenkomt, zowel voor bulk als voor verpakt goed, moet aan bepaalde voorwaarden voldoen. Die moet droog zijn, proper én geurloos. Iedere vrachtwagen wordt hierop gecontroleerd en er is dus een checklist. Als we aan Griekenland bulk verkopen, dan wordt die in een grote liner gestoken. Er wordt dus een liner in die containers gehangen en daar pompen we de suiker in. Zo krijg je een megagrote big bag van 25 ton suiker. Dat doen we nu al een tiental jaren en we zijn één van de eerste geweest die daarmee begonnen zijn.

T&B: Is er hier infrastructuur voor transporteurs om elektrisch te kunnen laden?
B. Vandenbogaerde: We denken er wel aan, maar voorlopig volgen we de transporteurs. Er zijn er die wachten op waterstof bijvoorbeeld. In Frankrijk werken we met de transporteur Delisle die op Oleo100 rijdt. In België gaat het wat langzamer, in mijn ogen. Maar van zodra ze elektrisch gaan, kunnen wij ervoor zorgen dat er in Tienen elektrisch kan geladen worden.

Petra Ausloos: “Van onze verpakte goederen gaat er ongeveer 60% naar de industrie en 40% naar retail. Net iets minder dan de helft van onze suiker wordt verpakt. De overige helft gaat als bulk naar de grote industriële klanten.”