‘Zero Emission’ staat zowel op politiek vlak als bij bedrijven hoog op de agenda. Vaak gaat het bij voertuigen dan om batterij-elektrische toepassingen, maar ook waterstof komt steeds vaker ter sprake. Maar kan het ook een oplossing zijn voor intralogistieke toepassingen?
Elektrische handling-toestellen zijn lokaal uitstootvrij, stil en onderhoudsvriendelijk, maar ze moeten natuurlijk wel opladen, wat zeker bij continu gebruik voor oponthoud kan zorgen. Brandstofcellen kunnen voor dat laatste een oplossing bieden. Ze gebruiken een chemisch proces waarbij waterstofgas (H2) gecombineerd wordt met zuurstof (O) om elektriciteit op te wekken met als restproduct enkel waterdamp (H2O). In plaats van lang stil te staan om batterijen terug op te laden, kunnen handlingtoestellen met een brandstofcel op waterstof snel gewoon terug volgetankt worden.
Rendabel of niet?
Dat klinkt als een ideale oplossing, maar daar hangt natuurlijk een prijskaartje aan vast, vooral qua investering in waterstofinfrastructuur. In tegenstelling tot elektriciteit, zijn er voorlopig maar weinig plaatsen met waterstofbevoorrading. En de investering in die infrastructuur is vandaag enkel rendabel wanneer er voldoende gebruik gemaakt wordt van waterstofgas. Dat was tijdens onze Live Studio over waterstof op Transport & Logistics ook te horen bij Filip Van Hulle, die bij VIL verantwoordelijk is voor een aantal onderzoeksprojecten rond waterstof. “Waterstof is rendabel wanneer je spreekt over toestellen vanaf 13 ton. Daaronder blijf je best bij batterij-elektrische toepassingen. Voor kleinere toestellen is waterstof vandaag wel al rendabel wanneer je voldoende heftrucks hebt die je gaat aftanken en die full continu ingezet worden. Op dat moment kan je de investering terugverdienen omdat je geen heftrucks hebt die stilstaan om te laden.” Wanneer de waterstofinfrastructuur al aanwezig is, zouden volgens Van Hulle waterstofheftrucks sowieso een betere keuze zijn.
Rest nog de vraag hoe de bevoorrading georganiseerd moet worden. Tijdens het Hydrolog-project van VIL, dat (succesvol) de inzetbaarheid van materieel op waterstof in containerterminals onderzocht, werd een mobiel waterstoftankstation geplaatst. Lokale productie kan ook, maar daarvoor is een groot overschot aan elektriciteit (via zonnepanelen of een windmolen) nodig, en een vraag naar waterstof die hoog genoeg ligt. Op dat vlak loopt er onder andere bij Eutraco en Toyota Material Handling in Willebroek een studie binnen het VIL-project het ‘Logigrid’, dat de mogelijkheid van lokale energienetwerken onderzoekt. Wordt vervolgd.
Hoe milieuvriendelijk is waterstofgas?
Om waterstofgas te produceren, moet water via elektrolyse gesplitst worden in zuurstof en waterstof, waar veel energie voor nodig is. Als dat gebeurt met hernieuwbare energiebronnen kan het waterstofgas beschouwd worden als groen, maar dat is voorlopig nog geen rendabele piste. Het meeste waterstofgas wordt nu nog geproduceerd met (deels) via fossiele brandstoffen opgewekte energie. Omdat daarbij twee keer procesverliezen zijn, van brandstoffen naar elektriciteit en vervolgens naar waterstof, is dat ecologisch gezien echter niet de beste manier van werken.
