Drie maanden na het oorspronkelijke plan hebben het Europees Parlement en de Raad een akkoord bereikt over de oplaadinfrastructuur die elke lidstaat op zijn grondgebied moet installeren om emissievrije voertuigen te laten rijden. De tekst van deze verordening, AFIR genaamd, moet nog formeel worden bekrachtigd.

AFIR staat voor Alternative Fuels Infrastructure Regulation. Het is een belangrijke pijler van het Europese plan Fit For 55, dat tot doel heeft de CO2-uitstoot in Europa aanzienlijk te verminderen, met name door de versnelde invoering van voertuigen die geen CO2 uitstoten. Om deze voertuigen ongehinderd te laten rijden, zijn oplaadpunten en tankstations voor de nieuwe vormen van energie nodig, en de AFIR-verordening zal elke lidstaat bindende doelstellingen opleggen. Normaal gezien had in december jongstleden een akkoord moeten worden bereikt, maar het Zweedse voorzitterschap van de Raad heeft de impasse uiteindelijk doorbroken.

De belangrijkste punten van het akkoord zijn

• langs de grote verkeersassen (TEN-V-netwerk) moeten ten minste om de 60 km oplaadpunten voor auto’s met een vermogen van ten minste 400 kW worden geïnstalleerd. In 2028 moet het vermogen van deze oplaadpunten worden verhoogd tot 600 kW.
• Vrachtwagens moeten tegen 2028 op de helft van de hoofdwegen om de 120 km een laadstation hebben, met een geïnstalleerd vermogen van 1400 kW tot 2800 kW, afhankelijk van de weg (secundair of hoofdweg). Tegen 2030 moet deze totale capaciteit worden verhoogd tot 3600 kW op de hoofdwegen.
• Elke beveiligde parkeerplaats moet vanaf 2028 over twee oplaadpunten van hetzelfde type beschikken en in 2030 over vier.
• Tegen 2031 moet er om de 200 kilometer langs de hoofdwegen, in elk multimodaal knooppunt en in elk “stedelijk knooppunt” een waterstofstation zijn. Deze stations moeten toegankelijk zijn voor vrachtwagens en auto’s.

In vergelijking met de verschillende scenario’s die waren voorzien, kan worden vastgesteld dat de waterstofnetwerken minder dicht zullen zijn dan sommigen hadden gehoopt. Het voorstel van de Commissie was een dekking van het centrale trans-Europese netwerk tegen 2027 en het volledige trans-Europese netwerk tegen 2030, met maximum 150 km tussen de stations.

Bovendien moeten klanten duidelijk en transparant worden geïnformeerd over de energieprijs en gemakkelijk kunnen betalen (met kaarten, contactloze apparaten of met hun smartphone via een QR-code).