Gisteren heeft het Europees Parlement een reeks standpunten aangenomen om de vergroening van het wegtransport te versnellen. Onder deze standpunten (waarover nog overeenstemming moet worden bereikt met de Raad) is er één die (grote) vervoerders zal tegenwerken: de verplichting om nulemissietrucks te kopen.
Het Parlement heeft de reikwijdte van de door de Commissie voorgestelde maatregelen als onderdeel van de nieuwe CO2-doelstellingen aanzienlijk uitgebreid. Aan de ene kant is het de harde lijn (45% reductie voor de periode 2030-2034, 65% voor 2035-2039 en 90% reductie vanaf 2040) die het zou moeten winnen, maar aan de andere kant (en dit is een verrassing) zullen fabrikanten niet de enigen zijn aan wie bindende doelstellingen worden opgelegd. Ze zullen ook gelden voor vervoerders.
De tekst waarover gisteren gestemd is, bevat verplichte aankoopdoelstellingen voor vervoerders. Artikel 3 bevat de volgende wijziging: “De Commissie dient bij het Europees Parlement en de Raad een wetgevingsvoorstel in om het aandeel van zware voertuigen met nulemissie die door grote wagenparkexploitanten worden gekocht of geleased, te verhogen. Het voorstel voorziet in bindende nulemissiedoelstellingen voor grote wagenparkexploitanten, waarbij rekening wordt gehouden met regionale verschillen en met de mate waarin de oplaad- en tankinfrastructuur is ontwikkeld”. Dit voorstel wordt door de IRU als ’totalitair’ beschouwd: “Dit is volstrekt onaanvaardbaar. Er moet een grens zijn aan economisch interventionisme dat onevenredig en onnodig inbreuk maakt op Europese eigendomsrechten en de vrijheid van ondernemen. We kunnen geen onredelijke eisen accepteren aan particuliere exploitanten die met privékapitaal werken en als enige verantwoordelijk zijn voor het beheer van hun eigen operationele en financiële risico’s”, aldus Raluca Marian.
Daarnaast is het Parlement van mening dat voertuigen met nulemissie technologisch voldoende volgroeid zijn en dat het niet langer nodig is om stimuleringsmaatregelen voor voertuigen met nulemissie te handhaven: “Het is daarom passend om dit stimuleringsmechanisme vanaf 2025 niet meer toe te passen op zware bedrijfsvoertuigen met lage emissies, het af te stemmen op de huidige marktontwikkelingen en het vanaf 2030 volledig af te schaffen”.
Wat alternatieve brandstoffen betreft, zet het Parlement de deur open voor biogas, biobrandstoffen en synthetische brandstoffen: “Zij kunnen nu al bijdragen tot een aanzienlijke vermindering van de CO2-uitstoot en een verbetering van de luchtkwaliteit, en spelen een sleutelrol in de overgang. Tegelijkertijd kunnen ze deel uitmaken van de oplossing van morgen, wanneer het onmogelijk of moeilijk is om een elektrische of waterstofaangedreven vrachtwagen te overwegen. De Commissie moet doorgaan met de ontwikkeling van een samenhangend kader van stimulansen voor geavanceerde biobrandstoffen, biogas en hernieuwbare brandstoffen van niet-biologische oorsprong.”
