Kent u er, Waalse chauffeurs die hun eigen bedrijf hebben opgericht in het midden van de haven van Antwerpen om containers te vervoeren? Benoît Feraut heeft het gedaan en zijn professionele loopbaan is het resultaat van een niet aflatende passie voor de vrachtwagen en enkele mooie ontmoetingen.

“Mijn eerste liefde voor het transport dateert al van mijn kindertijd. Ik had een oom die reed voor Van Laer en op een dag kwam hij aanrijden met zijn oranje Scania G. Het virus sloeg toe en ik ben er nooit meer van genezen. In de lagere school vertelden de leraren al dat ik alleen maar aan vrachtwagens dacht”, begint Benoît Feraut.

Reeds van jongs af aan…

De jonge Benoît had voor niets anders oog dan chauffeur worden, maar zijn vader liet hem een opleiding tot carrosseriewerker volgen. Zijn eerste werk had slechts één hoofddoel: genoeg geld opzij leggen om het rijbewijs te halen. Eerst het rijbewijs C, dat hij haalt na een opleiding van het Forem terwijl hij ’s nachts reeds als taxichauffeur.
“Mijn eerste job als chauffeur was bij een firma gespecialiseerd in het injecteren van isolatie in muren. Maar daar kon ik niet genoeg rijden naar mijn zin. Anderzijds had ik er wel genoeg verdiend om mijn CE- rijbewijs te financieren. Ik vergezelde ook mijn oom die toen voor Masterbulk werkte. Ik manoeuvreerde met de vrachtwagen terwijl hij zijn papieren regelde op het kantoor. Vijf dagen na het behalen van mijn CE-rijbewijs begon ik te werken bij Masterbulk.”

Benoît volgt zijn oom daarna naar Verduyn. “We waren de eerste Franstaligen in het bedrijf! Ik ben er drie jaar gebleven en kan een extra vaardigheid aanstrepen met het transport van bitumen”, gaat Benoît verder.

Die periode bij Verduyn wordt vooral belangrijk door de ontmoeting met zijn toekomstige partner Anja, die op de administratieve dienst werkte. Al snel gaat de vriendschap over in het plannen van een gezamenlijk leven: “Wij wilden een kind samen, maar daarvoor zou ik moeten ophouden met internationaal te rijden. Nochtans hield ik daar bijzonder veel van. Vaak vertrekken voor twee weken naar Spanje en terugkeren na een lus via Zwickau in het vroegere Oost-Duitsland…”

Van chauffeur naar eigen rijder

Vervolgens vindt Benoît zijn gading bij Kurt Van Gucht. Een ontmoeting die hem getekend heeft… ook al was hij opnieuw de enige Franstalige in het bedrijf. “Ik verving er aanvankelijk een zieke chauffeur op een bulktransport. Ik kreeg mijn planning via GSM, maar Kurt had de bijzonderheid de andere chauffeurs in te plannen met de CB. Op die manier heb ik dan Nederlands geleerd, door te luisteren naar de CB… Gaandeweg heb ik me ook geïntegreerd in het leven aan de haven, vooral na te zijn overgestapt op het transport van containers.”

Het verhaal had zo verder kunnen gaan, maar Kurt van Gucht verkocht uiteindelijk zijn activiteiten aan Roosens. “Dat is een zeer goed bedrijf, maar ik wou niet langer rijden voor een grote structuur. Ergens hadden Anja en ik het verlangen om onafhankelijk te worden en dus is het idee ontstaan om mijn eigen bedrijf te creëren. Kurt heeft me geholpen om mijn eerste klant te vinden en Anja heeft me geholpen om de aankoop te financieren van een tweedehands DAF, gevonden in Nederland, en om de professionele vakbekwaamheid te halen.”

“Mijn hart is nog altijd bij Kurt Van Gucht. Het is trouwens bij hem dat ik nog altijd mijn vrachtwagen parkeer.”

Benoît koopt ook een universeel containerchassis van D-Tec en start zijn carrière als onafhankelijk transporteur. Op 12 maart 2020 (dus één dag voor de Covid- beperkingen) begint hij te rijden voor SDG Trans, een klant die hem nadien altijd trouw is gebleven. Daarna doet Duferco een beroep op hem. Het bedrijf forceert zijn lotsbestemming zelfs een beetje: “Ik moest een container naar hun terminal brengen in La Louvière, maar ik had geen retourvracht. Ik zocht naar een lokale transporteur die iets voor mij zou hebben, maar het is de terminal zelf die me een vracht bezorgde.” Sindsdien voert Transferaut verschillende transportopdrachten uit voor Duferco Logistics, maar voornamelijk via onderaannemers.

Les Wallon du Port

In juni 2022 engageert Transferaut zijn eerste chauffeur en koopt een tweede DAF. De reputatie van Benoît groeit, temeer daar hij tal van originele initiatieven aanpakt. “Ik dacht dat we met slechts enkele Walen in de haven werkten, maar op een dag creëerde ik een Facebookgroep ‘Les Wallons du Port’ om tips aan de collega’s door te geven. Aanvankelijk waren we met vijf, vandaag zijn we met 1540!”, verheugt Benoît zich. Zijn DAF is overigens het verzamelpunt geworden van alle chauffeurs die een plan van de haven willen bemachtigen, want daarvan heeft hij een volle doos in zijn cabine!

Het klopt dat de werkvoorwaarden in de haven niet verbeteren, in tegendeel zelf. “Het kan alleen nog slechter worden”, is de mening van Benoît. “Er zijn zeker mensen die naar oplossingen zoeken, maar dan niet voor het transport. Het grote probleem is het plaatsgebrek overal. De kades zijn te klein en wanneer er een opstopping is aan de Liefkenshoektunnel, met andere woorden vanaf 14.00 uur, dan verliest men er snel twee uur. Meer en meer strekken de files zich uit tot de Beverentunnel en dat blokkeert dan weer de wegen op Linkeroever. Wanneer de files tot de ingang van de terminals reiken is er geen middel meer over om toegang te krijgen of de terminal te verlaten. Ik spreek dan nog niet over de keren dat ik tot twee dagen moet wachten om een slot te krijgen op de 869, noch van de terminal van DP World waar er zelfs geen vuilbak is ten gerieve van de chauffeurs.

Maar voelt Benoît Feraut zich uiteindelijk dan meer transporteur of chauffeur? “De Vlamingen zien me eerder als een transporteur en de Walen als een chauffeur. Maar in mijn hoofd ben ik in de eerste plaats een chauffeur… maar dan met meer verantwoordelijkheden. Nu ik een chauffeur in dienst heb, is hij het misschien die me zal telefoneren als hij een technisch probleem heeft!”

Dat belet Benoît en Anja niet om te denken aan de manier waarop Transferaut zich zou kunnen ontwikkelen. Het bedrijf laten groeien is één zaak, maar Benoît heeft een ander idee: “Ik zou ooit een plaats willen hebben om containers af te zetten en te stockeren, te fumigeren en andere chauffeurs de kosten te besparen van het stouwen.” Het ene en het andere zijn overigens niet onverenigbaar…